Ooit zei iemand tegen me: “Jij bent altijd onderweg.”

 

Ik bewandel mijn eigen pad, met vallen en opstaan. Al van jongs af aan was ik een vrije geest – nieuwsgierig, zoekend, experimenterend, soms botsend. Maar altijd lerend. Altijd onderweg.

 

Mijn passie om met mensen te werken is er altijd geweest. Eerst in de hulpverlening, later in het onderwijs, en nu in mijn eigen praktijk: ZinneWende.

Ik ben geboeid door wat mensen drijft, wat hen raakt, en vooral: hoe je iemand in zijn of haar kracht kan zetten. Hoe je mensen kan helpen om weer op zichzelf te vertrouwen.

 

Want dat is precies wat ik zelf heb moeten leren.
Wie ben ik? Waarom ben ik hier? Wat heb ik te bieden aan deze wereld?

 

Onderweg kwam ik mezelf tegen. In kwetsbaarheid en verlies: mijn schildklierproblemen, miskramen, toxische relaties, verslavingen... En telkens opnieuw leerde ik: ik kan vallen, botsen, breken – maar ook terug rechtstaan. Groeien. Transformeren.

 

Dat bracht me ook dichter bij de vraag: Wat betekent gelukkig zijn voor mij? 

Voor mij is geluk geen eindpunt. Het is geen constante staat van positiviteit.

Geluk zit in kleine dingen. In kunnen zijn met wat er is. In zoeken naar betekenis.
In je talenten ontdekken, in doen waar je van oplaadt – en die energie mogen inzetten voor iets groters dan jezelf.

 

Wanneer je iets kan doen (groot of klein) met wat je graag doet en waar je talenten liggen en je zo mag bijdragen aan de wereld, dan voel je geluk.

Geluk is ook liefde kunnen geven, delen, en van deze wereld een warmere plek maken.

 

Wat ik onderweg heb geleerd, wil ik nu teruggeven aan anderen.

Ik wil mensen het gevoel geven dat ze helemaal zichzelf mogen zijn. Dat ze gezien en gehoord worden. Dat ze ertoe doen.

 

Daarom ben ik met ZinneWende gestart.

Om via klank, natuur en creativiteit iets terug te geven.

Om mensen opnieuw te verbinden – met zichzelf, met de natuur, en zo ook met de wereld om hen heen.